Brief aan onbekende.

Ik schreef al eens een brief op voor deze persoon, maar toch, ik vond hem niet goed. Niet alles staat erin. En dat wil ik nu gaan doen. Die vorige was een snelle tekst op mijn ipod. Deze word beter. Korte inleiding. Ach ja, veel plezier.

Lieve onbekende,

Ja, lieve. Ik geloof het zelf amper. Want een maand geleden, ja, een maand, was ik nog aan het zeuren tegen B.T. dat ik zo alleen was. En nu? Nu sta ik op en ga ik slapen samen met jou. Een wonder. Een droom. Een wens. Een wens om een jongen te hebben die me begrijpt. Iemand waarmee ik samen dingen kapot kan maken, iemand waarmee ik samen mensen kan uitschelden op een jongensachtige manier. Om dat deel van mij die zo mannelijk is blij te maken. En ja, dat is wat jij doet. Je bent niet de knapste, slimste, maar de beste in wat ik van je wil. Bedankt. Want ik weet, dat als het met iemand snel klikt, ik die al gauw durf te vertrouwen.

Ik bedank je. Voor het begrijpen. Want ik zeg tegen jou, dat ik nogal depressief was in december en zo. En dat ik naar een psycholoog moest en moet gaan. En jij? Jij vroeg waarom. Met een droevig gezicht. Je doet er niet helemaal normaal over. Maar net genoeg. Je laat zien hoeveel je erom geeft. Om te weten dat ik blij ben. Want sinds ik je het verteld heb vraag je elke dag of alles ok gaat. Of ik blij ben. En niemand, niemand weet hoe je echt bent is wat je zei. Ik wel. Ik weet dat je niet helemaal die jongen bent die zijn leven verpest door amper naar school te gaan. Ik weet dat je die jongen bent die heel erg om zijn ouders geeft. Die heel veel om mensen kan geven. Je gaf me het gevoel alsof je mijn oudere broer was. Alsof je alles kon laten lijken door te zeggen of doen alsof je in de jeugdgevangenis zat. Om me te laten zien dat het erger kan. Je ging door zoveel shit in je leven. Dat het begrijpen van het mijne zo simpel is. Als ik vandaag agressief ben zal je niet zeggen dat het goed komt. Je zal zeggen dat ik rustig moet worden. Dat ik aan goeie dingen moet denken. Niet aan haat. Als ik vandaag loop te janken omdat ik bang ben van alles zal jij zeggen dat ik niet bang hoef te zijn. Omdat er geen dag zal zijn dat ik alleen ben zo lang jij leeft.

Ik durf al die kleine dingen niet aan je te vertellen B.T. Ik probeer het, maar ik schrijf het liever op, dat weet je. Ik wil je gids zijn onbekende. Ik wil je helpen je school door te komen. Ik wil je helpen om je verdriet over je familie te verwerken. Ik wil met je vechten als ze je nog in elkaar slaan. Ik wil de gene zijn die zorgt dat je jezelf niet in een coma drinkt met wodka. Ik wil de gene zijn die naar je luistert als niemand je serieus neemt. Ik wil de gene zijn die naar je stuurt als een normaal meisje. Niet iemand die verliefd wil worden of wilt dat je iemand voor me in elkaar slaat. Ik wil er zijn onbekende. Net zoals ik er voor B.T. ben. Omdat jij er voor mij bent. Ook al besef je dat amper.

Weet je hoe lang ik heb gedroomd van een sms’je dat me wakker maakt? Hoe lang ik heb verlangd naar een jongen die het begreep? Hoe lang ik heb gewacht tot er iemand was die nooit moe van me word? Die me niet buitensluit of me uitlacht met mijn problemen? Die niet zegt dat ik niet dik ben als ik zeg dat ik wil vermageren maar die zegt dat hij me zal steunen als ik wil vermageren? Lang kan ik je zeggen. Heel lang. Je betekent heel veel voor me. Maar toch, na al die liefde die ik voor je voel. Zou ook nooit verliefd worden. Zou ik je nooit zoenen. Nooit knuffelen of aanraken op een tedere manier. Ik zou nooit zeggen dat ik je meisje wil zijn. Of dat ik van je hou op een andere manier dan ik het bedoel. Je ben een grote broer die me beschermt, eentje die ik ooit had, maar me in de steek liet. Want elke meisje heeft een Marokkaan nodig die haar begrijpt, toch? Of tenminste een jongen. Een jongen waar ze nooit op verliefd zou kunnen worden, eentje die ook nooit verliefd op haar kan worden. Eentje zoals jij onbekende.

Ik hou van je als een grote broer. Ga nooit weg, laat me niet vallen, je weet hoe bang ik ben dat mensen dat doen. Ik zal kapot zijn als het wel gebeurd.

Liefs, S.T. <3